Wat is epilepsie bij katten ?

Wat zijn de mogelijke oorzaken van epilepsie bij katten ?
Ofwel blijft de oorzaak onbekend. Dit staat bekend als primaire epilepsie. Dit betekent dat er geen orgaan is aangetast. In dit geval is de ziekte moeilijker te behandelen; de dierenarts schrijft een behandeling voor tegen stuiptrekkingen. Of de aandoening vindt zijn oorsprong in de hersenen. In dit geval is er een laesie in dit orgaan. Dit staat bekend als secundaire epilepsie.
Tot slot spreken we van reactieve epilepsie als het probleem zijn oorsprong vindt in de stofwisseling. Dit betekent bijvoorbeeld dat de kat bedwelmd is geraakt. Of het betekent dat een van zijn andere organen dan de hersenen beschadigd is.
Wat zijn de tekenen van epilepsie bij katten?
Vóór de aanval: de aurafase.
Allereerst gedraagt je kat zich abnormaal: dit is de aurafase. Je kat is angstig omdat hij de epileptische aanval voelt aankomen. De onrust kan een paar uur of een paar dagen duren. Bezorgd zoekt de kat contact met zijn baasjes om zichzelf gerust te stellen of zondert zich juist af. Over het algemeen blijft deze fase echter zonder gevolgen. Maar over het algemeen blijft deze fase onopgemerkt.
De crisis of ictus.
Deze tweede fase komt overeen met de eigenlijke aanval, d.w.z. de elektrische ontlading in de hersenen. Deze fase duurt slechts één tot vijf minuten, maar is erg heftig. Het lichaam van de kat verstijft. Je huisdier verliest het bewustzijn, kwijlt en plast zonder het te beseffen.


Na de crisis: de herstelfase.
Nog steeds in shock, komt de kat weer bij bewustzijn. Gedesoriënteerd en uitgeput, krijgt hij geleidelijk zijn zintuigen en fysieke vorm terug. Je kat kan tekenen van agressie vertonen. In alle gevallen zal hij moeite hebben met lopen en zijn evenwicht verliezen. Je huisdier zal
en om weer op krachten te komen.Gedeeltelijke aanvallen.
In dit geval is slechts één deel van de hersenen aangetast. Dit soort aanvallen staat bekend als idiopathische aanvallen, d.w.z. ze hebben geen bekende oorzaak. Ze uiten zich vaak doordat de kat wild door het huis rent. Maar dit is geen spel of een goed humeur! Deze soorten aanvallen kunnen eenvoudig of complex zijn, afhankelijk van de mate van bewustzijnsverlies.
Gegeneraliseerde aanvallen.
Hier zijn de hele hersenen aangetast. Het hele lichaam uit zich op vreemde manieren. Het dier valt op zijn zij, verliest alle bewustzijn en zijn spieren trekken samen. Indrukwekkende stuiptrekkingen treden op. De kat begint in het luchtledige te trappen, liggend op zijn rug. Zijn kaken knappen. Hij ademt in vlagen. Dit is de "grand mal". De kat kan op zijn tong bijten. Maar je kunt de kat beter niet aanraken om te voorkomen dat hij gebeten wordt. Bij deze aanvallen die het hele lichaam treffen, zijn er ook zogenaamde "petit mal" aanvallen. In deze situatie ervaart het dier gewoon een paar afwijkingen. Het kan plotseling stoppen met lopen of rennen, of even zijn waakzaamheid verliezen. Het komt na een paar seconden weer tot zichzelf.
Wat is een epileptische aanval?
Epileptische aanvallen bij katten nemen verschillende vormen aan. De meest indrukwekkende is de gegeneraliseerde grand mal aanval. Soms zijn de aanvallen gespreid in de tijd. Er kan maar één aanval per dag zijn. Of ze worden juist gegroepeerd op dezelfde dag. Als de aanvallen elkaar langer dan 20 minuten opvolgen, spreken we van epileptische aanvallen.
in het laatste geval met spoed naar de dierenarts.